Ceny w Indonezji są wyższe niż myślałam! Indonezyjczycy są narodem ciętym na kasę i gdy mogą wydoić obcokrajowca to zaraz to zrobią.

Ceny za oglądanie zabytków są bardzo wysokie. Około 128 PLN za zwiedzanie świątyni Borombur! Moja kumpela zrezygnowała: ‘Wolę to wydać na dwa snorkellingi’. Warto wziąć legitymację studencką, ponieważ daje ona duże zniżki. Znam takich, którzy pokazują jakikolwiek dokument w obcym dla Indonezyjczyków języku.

Transport publiczny po miastach jest słaby, także ludzie korzystają z aplikacji Grab taxi lub Gojek. W stosunku do Europy przejazdy nimi są tanie, ale jeżeli się trochę pojeździ przy niskim budżenie, to trochę to boli.

Jeżeli się je jedzenie lokalne, zazwyczaj mało smaczne wtedy mało się płaci. Spróbuj tylko zjeść w restuaracji dla obcokrajoców, a zaraz zjedzony zostanie twój budżet. Warto wiedzieć, że do ceny w menu doliczana jest na rachunku opłata za obsługę i podatek.

Z wysp które do tej pory odwiedziłam najtaniej było na Jawie i Sumbawie, zaś najdrożej Na Flores w Lubuan Bajo. Nawet lokalsi zamieszkujący Labuan Bajo narzekają, ze za swoje pensje ledwie wyrabiają z czynszem, a żywią się ryżem z jajkiem, bo knajpy mają ceny dla obcokajowców z pierwszego świata.

Bankomaty i waluta

Walutą w indonezji jest rupia indyjska, o bardzo wysokich nominałach. Bankomaty znajdują się wszędzie. Niestety mają dość niskie jak na polskie warunki limity wypłaty, maksymalnie 2,5 miliona rupii, ale najczęściej 1,5mln. Na szczęście nie pobierają dodatkowych opłat za wypłatę. Jeżeli bankomat nie chce nam wypłacić pieniędzy to zamiast opcji ‘withdrawal’ wybierzmy ‘fast cash’. Czasami jest też tak, że w bankomacie kończą się pieniądze, wtedy musimy znaleźć inny, co na małych wyspach może być dość irytujące.

Kantory nie są tak powszechne jak bankomaty, i łatwiej jest wyciąga walutę bezpośrednio z bankomatu.

Ceny na Jawie